بسمه تعالی

گروه مهندسی معدن

اطلاعیه دفاع پایان‌نامه کارشناسی ارشد

تحلیل دینامیک تونل قطار شهری مکانیزه در عمق کم: مطالعه موردی

ارائه دهنده: محمد عبدالله‌زاده

زمان:  ۱۱/۱۲/۱۳۹۹     ساعت ۱۱ صبح                           به صورت غیر حضوری

لینک جلسه دفاع: http://lms.hut.ac.ir/presentation_393013

استاد راهنما: دکتر نیما بابانوری                                استاد راهنما: دکتر مصطفی اسدی زاده

مرتبه علمی:  استادیار دانشگاه:  صنعتی همدان                مرتبه علمی:  استادیار دانشگاه:  صنعتی همدان

     استاد  داور داخلی: دکتر وهاب سرافرازی                            استاد  داور خارجی: دکتر فرشاد کولیوند

مرتبه علمی:   دانشیار      دانشگاه:  صنعتی همدان                مرتبه علمی:  استادیار     دانشگاه:  لرستان

چکیده:  مطالعه‌ آسیب‌پذیری تونل‌های مترو در مقابل انواع بارهای دینامیک با توجه به  نیاز رو به رشد برای توسعه شبکه‌های حمل‌ونقل در سراسر جهان سبب اهمیت این مطالعات شده است. در این تحقیق با قالب مطالعه موردی  با استفاده از نرم‌افزار Midas GTS NX ابتدا تونل مورد نظر به شکل سه‌بعدی مدل‌سازی شد. سپس ۴۵ مدل جهت شناخت رفتار سیستم با  استفاده از  تاریخچه شتاب زلزله‌های مصنوعی  تحت بارگذاری لرزه‌ای قرار گرفت. پس از حل مدل در نرم‌افزار Midas GTS NX  برای هر مدل بیشترین تنش فشاری و کششی ایجاد شده مشخص شد. میزان بیشترین تنش فشاری و کششی در تمام مدل‌ها ۳۳۱/۲۵ مگا پاسکال برای تنش کششی و ۴۶۹/۱۵ مگا پاسکال برای تنش فشاری بود. سپس هشت طراحی برای  محاسبه میزان مقاومت سگمنت در برابر بارهای دینامیکی ناشی از زلزله طراحی شد. در این  طراحی‌ها اندازه قطر میلگردهای به کاررفته در سگمنت، فاصله ردیفی میلگردها و  درصد میلگرد در سگمنت با یکدیگر متفاوت بود. با مقایسه مقاومت طرح‌های مختلف با بیشینه تنش وارد بر سگمنت مشخص شد که میزان تنش فشاری در تمامی حالت‌ها برای سگمنت مشکل ایجاد نمی‌کند و این تنش کششی وارد بر سگمنت است که عامل آسیب‌پذیری آن است. همچنین در این تحقیق  حداکثر مقدار PGA در طراحی برنامه مدل‌سازی برابر  g۰٫۸ در نظر گرفته شد که در این سطح از شتاب زلزله، تنها در طراحی شماره ۸ ضریب اطمینان  به ۱۰۰ درصد می‌رسد که یک طراحی بسیار سنگین است. در واقعیت این میزان ضریب زلزله بسیار بالا است، لذا دو سطح دیگر PGA یعنی g ۰٫۶و g۰٫۴ نیز بررسی شد و در هر سطح، مدل‌هایی که PGA بزرگ‌تر از این مقادیر داشتند از تحلیل حذف شدند. در نهایت در سطح g ۰٫۶= PGA، طراحی شماره ۷ و در سطح g ۰٫۴= PGA، طراحی شماره ۶ منجر به قابلیت اطمینان %۱۰۰ شد.